Γκορμπατσόφ, Μιχαήλ Σεργκιέγιεβιτς

(Mikhail Sergeyevich Gorbachev, Πριβονλόγιε Καυκάσου 1931 –). Ρώσος πολιτικός. Σπούδασε στη νομική σχολή του πανεπιστημίου της Μόσχας και αγροτική οικονομία στη Σταυρούπολη. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ενεργοποιήθηκε στη φοιτητική νεολαία Κομσομόλ, της οποίας διετέλεσε γραμματέας. Από το 1962 άρχισε να αναλαμβάνει διάφορα κομματικά αξιώματα. Το 1971 έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) του ΚΚΣΕ, της οποίας εξελέγη διαδοχικά γραμματέας (1978), αναπληρωματικό μέλος (1979) και τακτικό μέλος του πολιτικού γραφείου της ΚΕ (1980). Διετέλεσε βουλευτής του ΑνώτατουΣοβιέτ της ΕΣΣΔ και πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων του Συμβουλίου της Ένωσης. Το 1985 ανέλαβε γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΣΕ και το 1988 εξελέγη πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ. Εμπνεύστηκε και εφάρμοσε την πολιτική της περεστρόικα, δηλαδή της αναδιάρθρωσης του σοβιετικού πολιτικού συστήματος και, κυρίως, της οικονομίας. Προώθησε –μέσω σημαντικών πρωτοβουλιών του– την πολιτική προσέγγισης με τη Δύση, πραγματοποιώντας ιστορικές συναντήσεις με τους ηγέτες των ΗΠΑ και άλλων δυτικών χωρών. Τον Δεκέμβριο του 1991 παραιτήθηκε από το αξίωμα του προέδρου της Σοβιετικής ‘Ενωσης, ύστερα από το Πραξικόπημα της Μόσχας, που είχε λάβει χώρα τον Αύγουστο του ίδιου έτους. Ο Γ. θεωρείται ως μία από τις σημαντικές σύγχρονες πολιτικές φυσιογνωμίες, του καταλογίζεται όμως και η ευθύνη για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, που προκάλεσε ολοκληρωτική ανατροπή των διεθνών ισορροπιών. Έχει λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις: παράσημο της Οκτωβριανήςεπανάστασης, τρία παράσημα Λένιν, Κόκκινη Σημαία της Εργασίας, βραβείο Νόμπελ ειρήνης κ.ά. O Σοβιετικός πολιτικός Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.